Το 2005 ξεκινήσαμε τον αγώνα μας για την αναγνώριση του δικαιώματος του συνδικαλίζεσθαι στις Ένοπλες Δυνάμεις, με την ίδρυση της Ένωσης Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΑΕΔ), έχοντας κερδίσει την νομιμοποίησης μας από το Πρωτοδικείο Αθηνών. Στην εναρκτήρια ομιλία μου (http://syndesmossynergasiasmeloned.blogspot.com/search?updated-min=2005-01-01T00:00:00%2B02:00&updated-max=2006-01-01T00:00:00%2B02:00&max-results=1) ανέφερα ""....Ο συνδικαλισµός, όπως προσωπικά τον αντιλαµβάνοµαι είναι ένας δηµοκρατικός θεσµός που συµβάλει στην ανάδειξη των προβληµάτων, στην προβολή των προτάσεων, στην βελτίωση της επικοινωνίας µεταξύ ηγεσίας και του προσωπικού και στην επίλυση τους. ... να καταστήσουµε τον συνδικαλιστικό φορέα, ένα φορέα που είναι εµποτισµένος µε τη στρατιωτική µας αγωγή, σε ένα πρότυπο φορέα προβολής των απόψεων µας και ενεργού συνδροµής µας στην ηγεσία µας, για την επίλυση των προβληµάτων µας.... Υπάρχει µήπως κάποιος νόµος που να ορίζει διαφορετικά; Ή εάν θα υπάρξει δεν θα τον τηρήσουµε; Προφανώς και θα τον τηρήσουµε.... σε κάποιες νοσηρές περιπτώσεις... ο συνδικαλιστής... είναι κάποιος που µπαίνει µπροστά και δικτυώνεται µε την εξουσία, εξασφαλίζοντας σε πολλές περιπτώσεις προσωπικά οφέλη. ∆εν θα πρέπει να επιτρέψουµε ο στρατιωτικός συνδικαλισµός να εξελιχθεί σε κάτι τέτοιο... δεν είναι οικονοµικές οι διεκδικήσεις µας. Ουσιαστικά διεκδικούµε εργασιακή δικαιοσύνη... Σε µία κοινωνία που το ατοµικό συµφέρον, µε κάθε σκοτεινό και πλάγιο µέσο, αναδεικνύεται στον χρυσό κανόνα της επιβίωσης του σηµερινού ανθρώπου, όλοι εσείς ενδιαφέρεστε πρώτιστα για το κοινό συµφέρον, για µία καλύτερη λειτουργία των Ενόπλων ∆υνάµεων, για το όφελος της κοινής µας Πατρίδας! Και το πράττετε φανερά! Ενώπιον όλων! Με ανοιχτά χαρτιά! Ακόµη και ενώπιον πολλών δύσπιστων, καλόβουλα δύσπιστων… Θα τους πείσουµε όλους να έρθουν δίπλα µας και να µας στηρίξουν! "
Παρά τις θέσεις μου εκείνες, δεν προλάβαμε να κάνουμε εκλογές αλλά παρενέβη ο Εισαγγελέας Ιωάννης Διώτης κι άσκησε ασφαλιστικά μέτρα για ένα συνταγματικά κατωχειρωμένο δικαίωμα μας ώστε να μην λειτουργούμε μέχρι μετά από χρόνια να αποφασίσει το Εφετείο. Το επισήμανα ότι πρόκειται για ένα συνταγματικό πραξικόπημα διότι το σύνταγμα για κατάργηση, έστω προσωρινή συνταγματικών δικαιωμάτων απαιτεί απόφαση της Βουλής κι όχι απόφαση εισαγγελέα
(βλ. την επιστολή που έστειλα στον ίδιο και στον κ. Μεϊμαράκη ως ΥΕΘΑ "Περί του καθήκοντος των στρατιωτικών, των δικαστικών και των πολιτικών για τα δικαιώματα του ανθρώπου
" http://syndesmossynergasiasmeloned.blogspot.com/search?updated-min=2006-01-01T00:00:00%2B02:00&updated-max=2007-01-01T00:00:00%2B02:00&max-results=1).
Το Εφετείο εξαφάνισε την απόφαση του Πρωτοδικείου όσον αφορά την Ένωση Αξιωματικων Ενόπλων Δυνάμεων κι ασκήσαμε αίτηση αναίρεσης στον Άρειο Πάγο (αυτή που εκιδκάστηκε και λήφθηκε η απόφαση 3/2012), όμως αξίζει να συνεχίσω την εξιστόρηση και να αναφέρω ότι όσοι ξεκινήσαμε αυτή την πορεία ενωμένοι συνεχίσαμε στη σύσταση ενός νέου σωματείου, του Συνδέσμου Συνεργασίας Μελών ΕΔ (ΣΥ.Σ.Μ.ΕΔ) στο οποίο δεν αναφερόμασταν στον όρο "συνδικαλισμός" αλλά ασκούσαμε όλα τα δικαιώματα συλλογικής έκφρασης και διατύπωσης προτάσεων με τη φιλοδοξία έναρξης διαλόγου και διαβούλευσης και ξεκινήσαμε δημοκρατικές διαδικασίες, ερωτήματα σε δημόσιους φορείς κι επισκέψεις στα κόμματα της Βουλής, παραλληλα με την υποστήριξη της αρχικής διεκδίκησης στο Άρειο Πάγο για την ΕΑΕΔ. Σε όλα αυτά η εκάστοτε κυβέρνηση, ΝΔ αρχικά (Μεϊμαράκης) και ΠΑΣΟΚ (Βενιζέλος) στη συνέχεια δεν αξιοποίησαν την ευκαιρία επικοινωνίας μαζί μας, παρότι ορισμένα τουλάχιστο από τα αιτήματα μας όπως τέθηκαν στα ΜΜΕ κι απαντήθηκαν από άλλους κρατικούς φορείς υιοθετήθηκαν.
Όμως δεν θα κάνω ειδική αναφορά λ.χ. στην έγκριση του δικαιώματος "λοχείας" που υπάρχει σε όλους τους δημοσίους υπαλλήλους, διότι εμείς οι λίγοι που ξεκινήσαμε, χωρίς να έχουμε κερδίσει επίσημη δικαστική νομιμοποίηση (στην Ελλάδα παίρνει 7 χρόνια) και δημοκρατική εκπροσώπιση με εκλογές (οι πρώτες προκηρύχθηκαν για τις 11 Φεβ.2006 και παρενέβη ως ανωτέρω ο εισαγγελέας κ. Διώτης) από το σύνολο των στρατιωτικών, παρά ήμασταν μία ομάδα που ξεκινήσαμε τη διαδικασία ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ του ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ του ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΖΕΣΘΑΙ, που ανακόπτονταν διαδοχικά πράξεις ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ μόνο οργάνωνω της Δικαιοσύνης (διότι οι Πρωτοδίκες ενήργησαν σαφώς σεβόμενοι το Σύνταγμα) που καταπατούσαν το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα μας.
Έτσι περάσαν τα χρόνια 2005-2010, μέ ένα ΣΥΣΜΕΔ να λειτουργεί όπως περιέγραψα, χωρίς να ασκεί συνδικαλισμό με τη στενή έννοια, παρά ως ένας επιστημονικός, πολιτιστικός φορέας προβολής του προβληματισμού για το δικαίωμα αντιπροσώπευσης των στρατιωτικών κυρίως στα εργασιακά μας θέματα, ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΜΙΑ παρέμβαση σε θέματα διοίκησης των Ενόπλων Δυνάμεων που ανέκαθεν ήταν εκτός ατζέντας και ποτέ δεν ετέθη ανεξάρτητα από όσα αναγράφηκαν σε αποφάσεις δικαστηρίων ως φόβοι και κίνδυνοι παντελώς αβάσιμοι στα γεγονότα. Στα πλαίσια αυτά διαχειριζόμουν ως Β΄Αντιπρόεδρος τη σελίδα "SYSMED" στο Facebook (http://www.facebook.com/pages/SYSMED/45579431871?sk=info) την οποία διατηρώ έως σήμερα ως Αντιπρόεδρος του ΣΥ.Σ.Μ.ΕΔ (βλ. συνέχεια) κι ως μέσο επικοινωνίας με τους συναδέλφους για τα προβλήματα τους (διότι εν τω μεταξύ έχω αποστρατευτεί http://axiokratiastised.blogspot.com/2011/06/blog-post.html).
Το 2010, κι ενώ δεν είχε ακόμη αποφασίσει ο Άρειος Πάγος για την ΕΑΕΔ, το Εφετείο αποφάσισε για την εξαφάνιση του ΣΥ.Σ.Μ.ΕΔ, στον οποίο ήμουν Β΄ Αντιπρόεδρος, κι ως αποτέλεσμα, το ΔΣ του ΣΥ.Σ.Μ.ΕΔ διασπάστηκε (προσωπικά υπηρετούσα στην Καμπούλ ως Δκτής υποστήριξης του Αεροδρομίου με την Ελληνική αποστολή στα πλαίσια της ISAF και δεν έχω δια ζώσης γνώση των εξελίξεων) για λόγους που όπως τους αντιλήφθηκα τους ανάρτησα το Μάρτιο του 2011 στην προσωπική μου ιστοσελίδα http://syndesmossynergasiasmeloned.blogspot.com/2011_03_01_archive.html ).
Από τη διάσπαση, ο Πρόεδρος Τάσος Τσουκαράκης δημιούργησε το νέο Σύνδεσμο ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ και Συνεργασίας Μελών ΕΔ (Σ.Υ.Σ.Μ.ΕΔ) με ορισμένα μέλη του προηγούμενου ΔΣ, με ορισμένα άλλα μέλη είτε να παραιτούνται, είτε να αποστασιοποιούνται καθώς είχαν αρκετοί στο μεταξύ αποστρατευτεί (παίρνει μία όλόκληρη επαγγελματική σταδιοδρομία η Δικαιοσύνη για να απονείμει το δίκαιο), ορισμένοι ασχολήθηκαν μετά την αποστρατεία τους με την πολιτική κλπ.
Μία ίσως ανούσια λεπτομέρεια,σημειώνω ότι η αρχική ΕΑΕΔ (2005) κι ο αρχικός ΣΥ.Σ.Μ.ΕΔ (2007-2010) αποτελούταν αποκλειστικά από Αξιωματικούς, ως πράξη ευθύνης έναντι όλων των στρατιωτικών, με στόχο να δημιουργηθεί ένας Στρατιωτικός Συνδικαλισμός με υπεύθυνο τρόπο που να εμπνέεται από το πνεύμα πειθαρχίας και σεβασμού στην ιεραρχία, χωρίς να θίγει την συνταγματική ελευθερία για συνδικαλισμό, κατ' ουσία την δημοκρατική αντιπροσώπευση στην ηγεσία των αναγκών των στρατιωικών σε όλα τα επίπεδα (προφανώς υπερασπίζομαι και το δικαίωμα ακόμη και του οπλιτη στον συνδικαλισμό, όμως αντιλαμβάνομαι ως ευθύνη των Αξιωματικών, ως από τη θέση τους πιο υπεύθυνων να διασφαλίσουν τη λειτουργία με τρόπο που να αρμόζει στην ιδιότητα του στρατιωτικού (για να αποφευχθούν ακραίες περιπτώσεις που εμφανίστηκαν στα κανάλια, στους αγανακτισμένους και στο Σύνταγμα ενέγειες που ευθέως άπτονται της πολιτικής και απάδουν της ιδιότητας μας σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους Νόμους).
Προσωπικά, ως μη εμπλεκόμενος στην κρίση διάσπασης παρακολουθώ τις εξελίξεις κι ως απόστρατος δεν θέλω να επηρεάζω τους συναδέλφους στις αποφάσεις τους, όμως ο στόχος για την κατοχύρωση του δικαιώματος για το προσωπικό των ΕΔ είναι ο κύριος στόχος μου, διότι έχω ισχυρή πεποίθηση ότι ο καμματισμό βρίσκεται μέσα στις ΕΔ, όχι από τον συνδικαλισμό, αλλά από τις Κυβερνήσεις και την αδιαφάνεια για τα οποία και αποστρατεύθηκα κι έθεσα ως στόχο, ανεξάρτητα και κατά πόσο θα πετύχω ή θα αποτύχω, να ασχοληθώ με την πολιτική για αυτό το έργο και κυρίως, ως προσωπικό μου στόχο στις ΕΔ, τη διασφάλιση της Αξιοκρατίας και της Διαφάνειας, λόγος για τον οποίο και ρητά παραιτήθηκα (βλ. 20 Ιουν 11 "Ευάγγελος Βενιζέλος... Η Περίπτωση Αυτομετάθεσης και Ατιμωρησίας" http://axiokratiastised.blogspot.com/2011/06/blog-post.html).
Κι ερχόμαστε, φέτος, στο 2012 με την απόφαση 3/2012 του Αρείου Πάγου να αναιρεί την απόφαση του Εφετείου για εξαφάνιση της αρχικής ΕΑΕΔ και να επιστρέφει την υπόθεση στο Εφετείο για επανάκριση. "Η απόφαση της Ολομέλειας κατέληξε ότι οι υπηρετούντες στις Ένοπλες Δυνάμεις μπορούν να ιδρύσουν Ένωση Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων και αναίρεσε την εφετειακή απόφαση που είχε κρίνει τα αντίθετα και την ανέπεμψε στο ίδιο δικαστήριο για νέα κρίση... " κι εύλογα, εφόσον ο συγκεκριμένος ούτε κανείς άλλος Νόμος αναφέρεται σε εμάς με ειδική μνεία και προστασία ως συνδικαλιστών, η απόφαση συνεχίζει "...δεν μπορούν να συνιστούν τα προβλεπόμενα από το Ν. 1264/1982 σωματεία ούτε, συνακόλουθα, να τυγχάνουν της προστασίας που προβλέπει ο επίμαχος νόμος (μη απόλυση συνδικαλιστών, χορήγηση συνδικαλιστικών αδειών κ.λπ." δηλαδή οι Αξιωματικοί που θα ανήκουν σε μία τέτοια ένωση δεν θα έχουν ειδικά προνόμια που ο συγκεκριμένος Νόμος προβλέπει για τους συνδικαλιστές, κάτι που προσωπικά δεν με ενοχλεί διότι ποτέ δεν ζήτησα προνόμια, όμως παράλληλα (καμία απόφαση Δικαστηρίου δεν θα μπορούσε) δεν εμποδίζει τον κοινό Νομοθέτη (όταν κατά το Σύνταγμα ο Αρειος Πάγος δέχεται ότι έχουμε το δικαίωμα) να θεσπίσει ένα Νόμο που να ορίζει ειδικότερα για τους στρατιωτικούς (και σας επιστρέφω στην ιδρυτική μου ομιλία το 2005 στην αρχή του κειμενου).
Συνεπώς, προσωπικά βλέπω συγκεκριμένους τρόπους δράσης:
1. Κανονικά, κι ανά πάσα στιγμή, θα μπορούσαμε να είχαμε προκηρύξει τις εκλογές της ΕΑΕΔ για δημοκρατιή νομιμοποίηση, που ο κ. Ι.Διώτης το 2006 μας απαγόρεψε. Όμως ποιοι; Έχουμε οι περισσότεροι δραστήριοι αποστρατευτεί, κι Πρόεδρος όλων των σωματείων που προανέφερα έχει δημιουργήσει ένα νέο Σωματείο, το οποίο όμως, μπορεί θεωρητικά να ελπίζει ότι δεν θα υπάρξουν δυσμενείς σε βάρος του αποφάσεις δικαστηρίων. Αυτή την πρωτοβουλία μόνο τα εν ενεργεία μέλη θα μπορούσαν να την έπαιρναν, με πρώτο τον κ. Τσουκαράκη. Ενδεχομένως όμως κι όσοι άλλοι έστω μέλη ασκήσουν δικαιώματα ζητώντας από το Πρωτοδικείο τον ορισμό νέας προσωρινής διοικούσας επιτροπής.
2. Μπορούν να ιδρυθούν νέα σωματεία, σε όλη την Ελλάδα στο πνεύμα της απόφασης του Αρείου Πάγου, ανεξάρτητα από την ΕΑΕΔ που πλέον αδρανεί λόγω αποστρατειών κλπ.
3. Να προωθήσουμε ως πολιτικό αίτημα στη Βουλή ή την προώθηση στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας Υπουργού (μέσω των εκλεγμένων αντιπροσώπων μας που η μελλουσα Βουλή θ αναδείξει) που να υιοθετεί την θέσπιση νομοθεσίας ειδκής και κατάλληλης για στρατιωτικούς.
Ως επίλογο αντιγράφω την παράγραφο από την εναρκτήρια μου ομιλία(http://syndesmossynergasiasmeloned.blogspot.com/2005/12/blog-post.html)
"...Ως Έλληνες Αξιωµατικοί παίρνουµε την ευθύνη να συµβάλουµε στη διαµόρφωση ενός στρατιωτικού συνδικαλισµού αντάξιου µας. Να είναι πρότυπος συνδικαλισµός για όλους τους Έλληνες. Θεωρήσαµε ότι πριν να ξεκινήσουν οι νεότεροι τον συνδικαλισµό (οι Ανθστές, οι Υπκοί, οι ΕΠΟΠ – ιδιαίτερα οι ΕΠΟΠ που δεν έχουν την δική µας µακρόχρονη στρατιωτική εµπειρία), ένα συνδικαλισµό που ως δικαίωµα υφίσταται σύµφωνα µε το σύνταγµα και τις ευρωπαϊκές συµβάσεις, και αργά ή γρήγορα θα δροµολογούνταν, έχουµε εµείς, οι Έλληνες Αξιωµατικοί, την ηθική ευθύνη απέναντι στην ιδιότητα µας, στην ευθύνη έναντι των νεωτέρων µας, να τεθούµε µπροστά, µε καλή πίστη, µε στρατιωτική αγωγή και να δείξουµε το δρόµο! ∆εν είναι πρότυπο µας ο «σύγχρονος» συνδικαλισµός που ταλαιπωρεί όλους τους άλλους για συντεχνιακά συµφέροντα. Εµείς θα αποτελέσουµε το πρότυπο και για τους νεότερους µας αλλά και για όλους τους Έλληνες."
Υ.Γ. Σε αυτή την πορεία προσωπικά συνεχίζω πιστός στις αρές μου, με την υπόμνηση ότι προσωπικά μόνο με το υπ' αριθμό 3 τρόπο δράσης μπορώ να ασχοληθώ.
