Θεωρώ ότι σε μία περίοδο που
η Ελληνική οικονομία βρίσκεται σε μία βαθιά κρίση, οι Ενώσεις Αποστράτων θα
έπρεπε να έχουμε ενεργό ρόλο, ενώ αντίθετα είμαστε πρακτικά ανύπαρκτες από την
κοινωνία, τα μέλη μας και τον Ελληνικό λαό. Ειδικότερα θεωρώ ότι σε όλα τα προβλήματα πρέπει να αναζητούμε
λύσεις με γνώμονα όχι το στενό συντεχνιακό μας συμφέρον, αλλά το συμφέρον
της Ελληνικής κοινωνίας απέναντι στην οποία έχουμε μία ηγετική ευθύνη λόγω του
επιπέδου, που ακόμη κι αν δεν το έχουμε οφείλουμε ως Αξιωματικοί πρότυπα να
συμπεριφερόμαστε. Θα σας εξηγήσω τι θεωρώ ως σωστή οργάνωση στην ΕΑΑΑ και τι θα
θεωρούσα ως αποστολή μας κι επιδιώξεις για τα οποία θα ήθελα να εργαστώ, στο
Παράρτημα της Θεσσαλονίκης κι όσο οι συνάδελφοι ενδιαφέρεστε και στην κεντρική
ΕΑΑΑ, ώστε με αυτές τις επιδιώξεις να στηρίζετε και να με ψηφίστε.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ
ΕΑΑΑ
Όσον αφορά την
οργάνωση της ΕΑΑΑ είμαι σαφώς υπέρ μίας ισότιμης και δημοκρατικής οργάνωσης χωρίς
καμία διάκριση βαθμού και προέλευσης αλλά και κατοικίας, διότι σήμερα η ΕΑΑΑ
είναι σαφέστατα Αθηνοκεντρική. Στο σημερινό σύστημα δεν υπάρχει ισονομία και θεσμική
έκφραση των άλλων εκλογικών περιφερειών της χώρας, ώστε και το ενδιαφέρον της
ΕΑΑΑ εξαντλείται στην Αθήνα και στους Αθηναίους ώστε τίποτε ουσιώδες δεν
αντιμετωπίζονται, από την ΕΑΑΑ στην περιφέρεια, όπως λ.χ. για την υγεία των απόστρατων στην ΕΑΑΑ πρακτικά υπάρχει μόνο το
ΓΝΑ
Οι εκλογές πρέπει
να γίνονται κατά εκλογικές περιφέρειες και τα μέλη του ΔΣ να ορίζονται αναλογικά
με την συμμετοχή των ψηφισάντων. Δηλαδή εάν στο Καστελόριζο βρίσκονται το 50%
των ψηφισάντων, να εκλέγουν και το 50% των μελών του ΔΣ, κι όχι οι Αθηναίοι,
ανεξαρτήτως του ποσοστού που συμμετέχουν και να κρατούν και το μαχαίρι και το
πεπόνι. Μόνο έτσι κάθε Παράρτημα (συμπεριλαμβανομένης της Αθήνας ως Παράρτημα)
να ενδιαφέρεται να προσελκύει τα μέλη της και η ΕΑΑΑ να έχει νόημα κι
ενδιαφέρον. Ειδάλως, με 10-20% συμμετοχή, δεν κατανοώ πως μπορεί κάποιος
Πτέραρχος να βγαίνει και να μην ντρέπεται να ισχυρίζεται ότι είναι πρόεδρος των
αποστράτων. Ποιων αποστράτων; Του 10% των προσωπικών του φίλων ή του 90% όσων
αδιαφορούν και ίσως να απέχουν και λόγω της δικης του προεδρίας;
Όσον αφορά τους
Αξιωματικούς εξ' υπαξιωματικών, η άποψη μου είναι ότι ο Αξιωματικός είναι
ανώτερος κρατικός υπάλληλος και πρέπει να είναι πτυχιούχος, όμως αυτό δεν
σημαίνει ότι μπορούμε να απαξιώνουμε όσους σήμερα είναι Αξιωματικοί και δεν
είναι πτυχιούχοι και εμ πάσει περιπτώσει, δεν μπορούν να το επικαλούνται αυτό
κάποιοι που υπήρξαν Πτέραρχοι και θα μπορούσαν να το θέσουν και να το διορθώσουν
όταν ήταν στα Επιτελεία και είχαν "αγκαλιές και χαρές" με υπουργούς και
βουλευτές, όμως τότε το μόνο που ίσως τους ενδιέφερε ήταν η προσωπική τους
ανέλιξη. Σε κάθε περίπτωση, εφόσον μιλάμε για δημοκρατικές διαδικασίες, τα μέλη
μίας ένωσης πρέπει να είναι ισότιμα. Κι αν κάποιοι ισχυρίζονται ότι με
Πτεράρχους προέδρους θα πάμε καλύτερα ως ΕΑΑΑ, η πράξη δείχνει το εντελώς
αντίθετο τόσα χρόνια, όχι μόνο διότι στην ΕΑΑΑ έχουμε εξ΄ αρχής αυτό το σύστημα
αλλά και διότι δεν βλέπουμε κάποιο καλύτερο και πολυσχιδές έργο από την
αντίστοιχη ένωση των αποφοίτων της Σχολής Ικάρων, σε αντιδιαστολή με τον ΣΑΣ των
αποφοίτων της ΣΤΥΑ που από την πρώτη μέρα που μπήκα στην Αεροπορία έχει πετύχει
τόσα πολλά όχι μόνο για τους εξ' υπαξιωματικών αλλά και για όλους
τους συναδέλφους, πρακτικά ήταν και είναι ο μόνος κι ο πλέον σοβαρός σύλλογος
στρατιωτικών, ίσως και των τριών κλάδων.
Η αλλαγή του θεσμικού
πλαισίου, θεωρώ μπορεί να επιδιωχθεί μέσω της ΕΑΑΑ στο επόμενο διάστημα, αλλά
και δικαστικά εάν οι εσωτερικοί συσχετισμοί δεν το επιτρέψουν, ώστε στη συνέχεια
με μία θετική απόφαση να δεσμεύεται ο ΥΕΘΑ και η Βουλή για τον τρόπο ρύθμισης
του θέματος. Υπενθυμίζω ότι είμαι και νομικός, οπότε σας γράφω μετά λόγου
γνώσης. Ψάχνω και λύσεις εκτός του πλαισίου που μας βάζει το σύστημα να
σκεφτόμαστε.
ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΚΙ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ ΤΗΣ ΕΑΑΑ
Σαφέστατα η ΕΑΑΑ είναι ένα συνδικαλιστικό όργανο των
αποστράτων, όμως περιουσία μας δεν είναι μόνο η σύνταξη και τα μερίσματα ως
συνταξιούχων, αλλά και η τιμή και η υπόληψη μας ως Αξιωματικών που καταρρακώθηκαν με τις επιλογές της ηγεσίας μας, να διεκδικούμε μόνο για τους εαυτούς μας, ενώ η
κοινωνία διαλύεται. Τι σόι Αξιωματικοί είμαστε;
Δεν ισχυρίζομαι ότι πρέπει να αποποιηθούμε τα
οικονομικά μας δικαιώματα, όμως δύναμη μας είναι η εκτίμηση κι η τιμή που μας
απονέμει ο Ελληνικός λαός κι όχι οι φωνές μας απέναντι στους ανέργους και τους
ημιαπασχολούμενους και όσους ετοιμάζονται να ξενιτευτούν. Δεν μπορούμε να
είμαστε απαθείς κι αδιάφοροι στο τι συμβαίνει γύρω μας. Ο ρόλος του Αξιωματικού
ειναι ένας ρόλος ηγέτη κι έχουμε όλοι μας το πρότυπο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο οποίος στην έρημο της Γεδρωσίας σκόρπισε
στους στρατίωτες του το νερό που του πρόσφεραν
προνομιακά, διότι στην κρίση μέσα όλοι πρέπει να είμαστε μαζί, να συμπάσχουμε κι
όχι να διαφοροποιούμαστε. Όταν οι Αξιωματικοί στην κρίση κοιτάμε το "τομαράκι" μας, τότε αποξενωνόμαστε από την Αξία που είχαμε ως Αξιωματικοί.
Ευτελίζουμε την ιδιότητα μας και δεν αξίζουμε καμία υπόληψη ή τιμή.
Κοινωνική
Δραστηριότητα: Τι θα έπρεπε να κάνουμε; Το έχει κάνει ο Βασίλης Διαμαντίδης
χάρη του οποίου βρέθηκα σε αυτές τις εκλογές της ΕΑΑΑ. Να προσφέρουμε τις
υπηρεσίες μας σε κοινωνικούς φορείς, ξεκινώντας από την Εκκλησία για όσους
θρησκευόμαστε, όμως υπάρχουν κι άλλοι φορείς, το ΚΕΘΕΑ, το κοινωνικό ιατρείο, τα
συσσίτια των Δήμων, οπουδήποτε βρίσκονται δεκάδες πολίτες αλλά ελάχιστοι
απόστρατοι. Κι αν ίσως μέχρι σήμερα ήμασταν ελάχιστοι, μπορεί να μην είχε νόημα
κάποια οργάνωση μας στα πλαίσια της ΕΑΑΑ, Σημασία έχει η ΕΑΑΑ να λειτουργήσει ως
Κέντρο Επιχειρήσεων, ως χώρος ανοικτός στην κοινωνία.
Ερήμωση της
Λέσχης: Αναρωτιόμαστε γιατί βρίσκονται μόνο 10 γεροντάκια και παίζουν χαρτιά
και πίνουν καφέ στην ΕΑΑΑ; Διότι οι νέοι άνθρωποι βρίσκονται αλλού, κι άλλους
χώρους κι ανθρώπους τιμούν.
Πολιτικός
Προβληματισμός Αναρωτιόμαστε γιατί μόνο 10-20 απόστρατοι έρχονται στις
εκδηλώσεις μας; Διότι είναι εκδηλώσεις κενές ενδιαφέροντος και ουσίας, ενώ με
όσες σχολές περάσαμε κι όσες γνώσεις έχουμε θα έπρεπε εμείς να είχαμε γίνει
φορέας ενημέρωσης, προβληματισμού κι ανάδειξης λύσεων στα προβλήματα του τόπου.
Μαζί και τα δικά μας, αλλά όχι επάνω από τα προβλήματα των
άλλων.
Επιχειρηματικότητα: ΄Να σας γράψω προσωπικά τι κάνω,
που ίσως να είναι ασήμαντο και δεν έχω πετύχει και πολλά πράγματα, όμως θεωρώ
ότι εάν ήμασταν πολλοί σε ανάλογα εγχειρήματα θα μπορούσαμε να αφήσουμε ισχυρό
αποτύπωμα στην κοινωνία και στην οικονομία, Γνωρίζετε πολλοί ότι ασχολούμαι με
την ξιφασκία, όχι απλώς ως άθλημα, είμαι και αθλητής. Όμως πέραν αυτών, με αφετηρία την Ξιφασκία του Γ.Σ. Μέγας Αλέξανδρος Θεσσαλονίκης http://3ifaskia.blogspot.gr/ στη συνέχεια επιδιώκω τη συγκρότηση μίας Κοινοπραξίας ανάπτυξης της Ξιφασκίας με μορφή Κοινωνικού Συνεταιρισμού για δημιουργία θέσεων απασχόλησης σε προπονητήρια και παραγωγή εξοπλισμού https://www.facebook.com/3ifaskia/ .και
στολών ξιφασκίας, για να δημιουργηθούν νέες θέσεις απασχόλησης, που θα μπορούσαν
κι από το ΕΣΠΑ να χρηματοδοτηθούν, χρήματα που διαρκώς ακούμε ότι χάνονται.
Γιατί; Ίσως διότι οι περισσότεροι λειτουργούν "μαύρα" και δεν σκέφτονται να τα
διεκδικήσουν. Θα μπορούσαμε τις επιχειρηματικές μας ιδέες να τις στελεχώσουμε με
νέους ανθρώπους σε Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις (ΚοινΣΕπ), να
δημιουργήσουμε θέσεις απασχόλησης κι ας είναι στα παιδιά μας και στους φίλους
τους, ας είναι σε ενήλικους που έμειναν άνεργοι. Ας διοχετεύσουμε την
ενεργητικότητα μας, σε κάτι που θα αφήσει κάτι χρήσιμο στην κοινωνία και στον
περίγυρο μας, κάτι που θα το μετρήσουμε και θα μπορούμε να το τεκμηριώσουμε ως
έργο των αποστράτων. Αντί να είναι "μαύρα", που όλοι γύρω μας το γνωρίζουν και
μας καταδεικνύουν, ας είναι μία κοινωνική προσφορά που μπορεί να ανεβάσει την
υπόληψη μας στην Ελληνική κοινωνία, που μπορεί εάν η οικονομία ανακάμψει να
διασωθούν και τα δικαιώματα μας για το
μέλλον.
Με αυτές τις σκέψεις,
κι όσες άλλες καλύτερες κι εσείς θα συνεισφέρετε εάν εκλεγώ (αλλά και μόνος μου εφόσον δεν εκλεγώ) θα
πορευτώ, να πείσω να αναλάβουμε δράση με κοινωνικό προσανατολισμό για την καταξίωση μας πρώτα ως Αξιωματικών ώστε να
ξεπεράσει η χώρα τη κρίση που μας μαστίζει, κι όσο διαρκεί η κρίση πρέπει να
είμαστε μαζί με το λαό και να μην διεκδικούμε τίποτα παραπάνω από αυτά που έχει
κι ο κάθε συμπολίτης μας, τον οποίο οι
νεώτεροι εάν επιστρατευτούμε θα τον έχουμε Σμηνίτη μας στον πόλεμο θα πρέπει να
μας τιμά και να μας σέβεται για να νικήσουμε, κι όχι να το κάνει βαρυγκομώντας
και θεωρώντας μας "πατράκηδες".
Αγαπητοί
συνάδελφοι,
Κατόπιν των απόψεων μου για τον εκδημοκρατισμό
της Ένωσης Αποστράτων και της αναγκαιότητας ως
ΕΑΑΑ να ανακτήσουμε την
τιμή και την υπόληψη μας απέναντι στον Ελληνικό
λαό, ευελπιστώ ότι οι απόστρατοι, αλλά και οι εν ενεργεία Αξιωματικοί στον ελεύθερο χρόνο σας να ενστερνιστούμε αυτές
τις θέσεις, διότι εάν συνεχίσουμε μακριά από την κοινωνία και
μικρόψυχα για το δικό μας μόνο συμφέρον, όχι μόνο
θα ισοπεδωθούμε αλλά και θα απαξιωθούμε τόσο ώστε κι αυτά που θα παίρνουμε δεν
θα τα αξίζουμε. Διότι τι αξίζει ένας "δήθεν Αξιωματικός" που νοιάζεται μόνο για τον εαυτό του; Δεν
αξίζει τίποτα!
Συνεπώς, όσοι
συνάδελφοι αισθάνεστε πραγματικά ως Αξιωματικοί, γνωρίζετε τι θα κάνετε με την
ψήφο σας, όμως εμένα με ενδιαφέρει να βρεθούμε από αύριο δίπλα στην κοινωνία
είτε ως ΕΑΑΑ, είτε ως άτομα που θα οργανωθούμε και θα φανούμε περισσότερο από
την ΕΑΑΑ εάν συνολικά δεν υιοθετήσει τις θέσεις μας. Η ψήφος σας θα είναι μία
καταμέτρηση, όσων αισθανόμαστε Αξιωματικοί με ευθύνη απέναντι στην
κοινωνία.
